Χωρίς αλάτι αλλά με πιπέρι

Πριν από πάρα πολλά χρόνια όταν η Ελληνική τηλεόραση ήταν στα σπάργανα, οι εκπομπές αθώες και πολλές φορές παιδικές υπήρχε ένας ευθυμογράφος που μας έκανε όλους να γελάσουμε, να σκεφτούμε και τις περισσότερες φορές, να περάσουμε καλά κάποια βράδια Σαββάτου. Μιλάω για Τον Φρέντυ Γερμανό και την εκπομπή του 'Αλάτι και πιπέρι' μια εκπομπή που είχε να αντιμετωπίσει την λογοκρισία και την Δαμόκλειο σπάθη της δικτατορίας και που ωστόσο κατάφερνε να περάσει τα δικά του μηνύματα χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι ήταν και αντιστασιακός ή κάτι παρόμοιο.

Παράλληλα ποτέ δεν ενσωματώθηκε τον ρόλο του δημοσιογράφου πάντα θεωρούσε τον εαυτό του ευθυμογράφο και αυτό στα καλύτερά του. Τονίζω πάλι ότι οι καιροί ήταν τελείως διαφορετικοί, χαοτικά διαφορετικοί και αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με την δικτατορία, η Ελλάδα του 70 ήταν πολύ, πάρα πολύ διαφορετική από την Ελλάδα του 2008, η Ευρώπη ήταν πολύ διαφορετική, ο κόσμος ολόκληρος ήταν διαφορετικός και έτσι φτάσαμε στο σήμερα με έναν άλλο διαφορετικό διασκεδαστή στην Ελληνική τηλεόραση, προσαρμοσμένο στη σημειολογία της εποχής μας και επίκαιρο και βέβαια μιλάω για τον Λάκη Λαζόπουλο και ο λόγος που γράφω αυτά που γράφω αυτή τη στιγμή έχει να κάνει με την επίθεση που δέχεται από όλες τις πλευρές συμπεριλαμβανομένων και των blogs. Το χειρότερο είναι ότι η επίθεση αυτή πολλές φορές είναι στα όρια της λασπολογίας και της προσωπικής επίθεσης χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Γιατί όλοι ασχολούνται με το πόσα βγάζει; Στο μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορώ να καταλήξω είναι η ζήλεια γιατί ποιος διαφορετικός λόγος θα μπορούσε να είναι αυτής της μορφής επίθεσης σε ένα επαγγελματία; Ο καθένας από εμάς προσπαθεί να βγάλει όσο περισσότερα μπορεί με βασικό στόχο να βελτιώσει την ζωή του και να εξασφαλίσει το μέλλον του. Λέξη κλειδί το μέλλον. Όπως οι αθλητές έτσι και οι διασκεδαστές, οι ηθοποιοί έχουν δυστυχώς ημερομηνία λήξεως πολύ πιο σύντομη από εμάς τους υπόλοιπους. Ο Λάκης και το ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος περνάει μια φάση ακμής και αναγνώρισης που δεν θα κρατήσει για πάντα, άλλωστε ο ίδιος έχει περάσει και τις περιόδους της αφάνειας άρα και της φτώχειας και ξέρει πολύ καλά τι τον περιμένει όταν τα φώτα θα σβήσουν.

Για ένα άλλο πράγμα που δέχεται συχνά επιθέσεις ο Λαζόπουλος είναι το θέμα των μη επιθέσεων του προς τη Ν.Δ. και οι συχνές του επιθέσεις προς το ΠΑΣΟΚ και ειδικά τον αρχηγό του. Εδώ τον καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εγώ νιώθω ανίσχυρος κάθε φορά που θέλω να γράψω κάτι για τι Ν.Δ. Αυτοί οι άνθρωποι και ειδικά ο αρχηγός τους έχουν ξεπεράσει όλα τα όρια της γελοιότητας σε σημείο όταν γράφεις κάτι να καταλήγεις στην απογοήτευση και την πίκρα και με τίποτα στο γέλιο, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση αποζητά ο διασκεδαστής. Τι μπορείς να γράψεις για έναν άβουλο, άγευστο, άυλο και τεμπέλη πρωθυπουργό, για μια κυβέρνηση βυθισμένη στις Βυζαντινές δολοπλοκίες και εκφραστές της πιο αλλοπρόσαλλης δεξιάς φιλελεύθερης πολιτικής. Εδώ δεν προλαβαίνεις τα σκάνδαλα με την ταχύτητα που πέφτουν και στο τέλος το μόνο που θα μείνει στην ιστορία για την κυβέρνηση Καραμανλή θα είναι ή κυβέρνηση ντροπής.

Όσο για το κόμμα της Ν.Δ. αυτό είναι πια ανέκδοτο, έχοντας πέσει στο παιχνίδι κάλυψης σκανδάλων και δολοπλοκιών το μόνο που τους σώζει από τη διάλυση είναι η παρουσία του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ τώρα από την πλευρά του είναι πλούσιο σε θέμα όχι μόνο για ευθυμογράφους και τηλεοπτικούς διασκεδαστές. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όλοι όσοι κάνουν κριτική στον Λαζόπουλο είναι ότι ο Λάκης προσπαθεί απεγνωσμένα να τους ξυπνήσει εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Είναι δυνατόν να συνεχίζει να προεδρεύει ο Γιώργος Παπανδρέου; Είναι δυνατόν η αντιπολίτευση να είναι σε τέτοια χάλια όταν η κυβέρνηση με δικά της λάθη κοντεύει να πέσει μήνες μετά την εκλογή της;

Αυτά τα γράφω όχι για να υπερασπιστώ τον Λάκη Λαζόπουλο αφού έτσι κι αλλιώς ο εθνικός διασκεδαστής έχει πια καθιερωθεί στις συνειδήσεις του κόσμου αλλά για να εξηγήσω ότι εκτός από το ΠΑΣΟΚ έχουμε πέσει όλοι μας θύματα του ίδιου ύπνου που έχει βαρέσει το ΠΑΣΟΚ με τις ανάλογες θεωρίες συνωμοσίας και να υπενθυμίσω ότι αντί για να μετράμε τα λεφτά που έγβαλε ο Λάκης καλά θα κάναμε να ξυπνήσουμε.